من دوستت دارم هایم را الکی خرج نمیکنم جز برای مهربانی خودت
* * * * * * * * * * * * * * * * *
بوی مهربانی میآید
کجا ایستاده ای ؟ در مسیر
باد !؟
* * * * * * * * * * * * * * * * *
خانه های جدول زندگیم را دستان مهربانت یک
به یک پر کرد
و رمز جدول چنین بود:
دوستم بدار
* * * * * * * * * * * * * * * * *
موج آرام نگاهت لاف دریا را شکست / از حصار شب گذشت و مرز فردا را شکست
غم بر روی شانه هایم سالها لم داده بود / مهربانیهای تو ، قندیل غمهایم شکست